Top!
Je bent er bijna, nog even een kleine controle.
Houd je mailbox in de gaten. Pas nadat je de bevestigingsknop hebt aangeklikt, ontvang je onze nieuwsbrief.
Houd je mailbox in de gaten. Pas nadat je de bevestigingsknop hebt aangeklikt, ontvang je onze nieuwsbrief.
Agile en scrum, wie heeft er niet van gehoord? Een hype die er de laatste jaren voor zorgt dat je of ‘hip & happening’ of ‘oud & versleten’ bent. Het lokt klanten zoals je vliegen met stroop lokt. Het is helemaal hot en als je niet meedoet dan ben je al snel een dinosaurus die de meteoriet niet zag aankomen.
Scrum werd ooit ‘uitgevonden’ door de bedenkers van het rugby spel en gebruikt om het proces van een rugbywedstrijd te beschrijven: ‘in kleine stapjes naar je doel’. Maar als je nog iets verder teruggaat naar de oorsprong dan is scrum afgeleid van het woord ‘scrimmage’ dat, mocht je het niet weten, als eerste betekenis ‘a confused struggle or fight’ heeft. En omdat we broodnuchtere Nederlanders zijn, is de juiste vertaling van scrum: ‘worsteling om de bal’. Altijd fijn als je weet waar het vandaan komt, toch?
Daarna werd scrum - al wat langer geleden overigens - als metafoor door de ICT-wereld geadopteerd en gebruikt om complexe softwareontwikkeling overzichtelijk te maken en zo in kleine stapjes het doel te bereiken. Sinds een aantal jaar wordt scrum ook door elk zichzelf respecterend (al dan niet) online bureau gebruikt om ook in kleine stapjes naar het doel te komen. Het wordt met name gebruikt als het gaat om online complexe zaken, zoals websites en apps. Het lijkt een veelbelovende aanpak. Ik denk dan, mooi! Iedereen is toch fan van overzicht en zeker als je daarmee de planning haalt voor de livegang. Ik wel in ieder geval.
De realiteit pakt echter net even anders uit valt me op. De sprints die onderdeel uitmaken van de scrummethode leveren vaak zoveel oponthoud op dat de planning en dus de deadline ernstig in gevaar komt. Want een sprint lijkt niet bezig te zijn met die deadline. En ondanks dat er meerdere signalen worden afgegeven over die deadline geeft toch niemand thuis. En dus - want dat is namelijk helemaal scrum - wordt er rustig door gesprint om er uiteindelijk achter te komen dat de deadline tot grote frustratie van de klant toch niet gehaald is. En dan heb ik het nog niet over de extra werkzaamheden, de extra uren én extra kosten.
Het scrumproces, dat misschien heel effectief werkt voor de ICT-wereld, is vaak te stroperig voor een wereld die gedomineerd wordt door strakke deadlines. Een wereld die het moet hebben van het juiste momentum om iets te kunnen lanceren. Het lijkt er vaak op dat er zo wordt gefocust op dat ene sprintje dat daarmee de scrummethode het doel op zich wordt en niet het behalen van de deadline. Weg overzicht.
Het zal je niet verbazen dat als de deadline niet gehaald is er meestal een moeilijk gesprek volgt. Dat gesprek had voorkomen kunnen worden door het simpele besef dat het halen van de deadline het echte doel is in elk proces, scrum of niet, hip & happening of niet. Want als je dat besef niet hebt dan wordt het inderdaad niet meer dan ‘a confused struggle or fight’ en dus een worsteling waar niemand op zit te wachten of blij van wordt. Ik niet in ieder geval.
PS: Als je nu denkt dat ik ietwat ongenuanceerd uit de hoek kom, lees dan deze blog van Michael O. Church uit 2015 over agile en scrum ook eens.
